Matterhorn Ultraks 46km, Zermatt (Zwitserland)
Twee weken een parcours verkennen om in het afsluitende weekend van je vakantie de wedstrijd te lopen. Het klonk op voorhand ideaal. Zo moet je toch wel super voorbereid aan de start staan en goed kunnen presteren. In de dagen voorafgaand aan de wedstrijd heb ik dus samen met Michel Buijck steeds gedeeltes van het parcours gelopen. Wat mij betreft een groot voordeel als je weet welke klimmen en afdalingen je nog te wachten staan. Als je alles al een keer gelopen hebt kom je niet voor grote verrassingen te staan. Helemaal leuk omdat de website van wedstrijd alle tussentijden van vorig jaar weergaf en dus hoe snel iedereen deed over elk stukje parcours. Toch leuk om te zien dat je zelf met frisse benen slechts een paar minuten langzamer over het laatste stukje parcours doet dan de toppers na ongeveer 40 wedstrijdkilometers.
Ok, voor zover de theorie, de praktijk was voor mij net even wat anders. Het trainen ging heerlijk en de parcourskennis was echt in mijn voordeel. Behalve dat ik achteraf gezien misschien iets te vlot gestart ben. Waar we voordien konden lachen om mensen met een top 10 tijd bij het eerste meetpunt en een finish rond de 50e plaats, was ik dit jaar een vergelijkbaar geval. Dacht ik achteraf de schade nog redelijk beperkt te hebben gehouden met de 34e plaats overall en 10e in mijn categorie, bleek vandaag dat ze de dames een aparte finishlijst hadden. De eerste 10 dames waren me namelijk ook nog veel te snel af.
Hoogteprofiel
Nu over de wedstrijd, deze start in het centrum van Zermatt op 1605m, begin met een klim naar het eerste meetpunt op 6km te Sunegga 2260m. Daar kom ik dus vlak achter de eerste dames door in 43:13 als 29e tijd(bij de heren) klopt nog mooi met de top30 die ik in mijn hoofd had. Hierna volgt een afdaling terug naar 2000m om direct door te klimmen naar het hoogste punt uit de route: Gornergrat 3130m. Hier heb je een prachtig uitzicht over alle omliggende toppen (o.a. Monta Rosa 4634m, Matterhorn 4478m, Castor 3845m & Pollux 4092m) gletschers (Gornergletscher en Findelgletscher). Gelukkig waren we tijdens een trainingsrondje hier al geweest anders was ik nog meer tijd verloren aan al deze prachtige uitzichten. Nu kon ik mij beperken tot het leegdrinken van zoveel mogelijk bekers cola. De klim naar Gronergrat had er namelijk nogal ingehakt. Hoewel ik met een 32e tijd over dit gedeelte dus nog aardig op schema lag. Ik baalde alleen wel dat ik geen stokken mee had, waar ik in de trainingen veel omhoog kon blijven dribbelen was het nu vrijwel continu omhoog wandelen. En dan ben je pas op 13km…
Sunegga, thumbs up!
Dan afdalen naar Riffelalp 2222m, hier word ik door twee lopers gepasseerd, de laatste een dame uit Catalonie. In haar spoor kan ik goed mee en bereik Riffelalp, het 18km punt, dit gebeurt in de 35e (heren)tijd. Nog best aardig, het trainen van de afdalingen afgelopen week werpt zijn vruchten misschien al af! Een kleine niet noemenswaardige stijging in het parcours (waar ik al wel direct moet wandelen) en verder afdalen naar Furi 1880m. Helaas hier geen tijdmeting, gelukkig wel trouwe supporters met cola. Oh wat snak ik naar cola. Het voedingsplan qua gels loopt namelijk niet zo soepel, ik heb er slechts 3 naar binnen kunnen werken. Het hardloopplan gaat over in een wandelplan. Naar Schwarzee 2583m, pff daar ben je zo. In de training dan toch, met frisse benen. Op deze klim passeert voor mijn gevoel het halve veld me, dribbelend en wandelend komen ze voorbij. Vooral degene met stokken vervloek ik, pure jaloezie uiteraard. Hier kom ik boven, 26km punt, (44e heren tijd, gevoel klopt dus wel met de werkelijkheid) en staan de supporters al weer klaar, ze spreken me moed in.
Ik zeg dat ik al volledig leeg ben, het antwoord: “We zien je bij de finish!” Ik:“Ok, tot zo”
Schwarzee, iets minder thumbs up...
Afdalen naar Stafel 2170m, het begin van de afdaling gaat niet lekker. Ritme is er niet en ik moet ook nog kakken. Daarna een opgelucht gevoel en het gaat iets beter. Na Stafel (helaas geen tijdwaarneming) volgt een lange klim naar Trift, waarvan het laatste stuk heel geleidelijk is. Deze klim is voor mij een hel, zelfs het laatste stuk wat redelijk vlak is en waar “normaal” nog behoorlijk tempo kon worden gemaakt is nu overleven. Ik bereik Trift, 39 km punt. (51e heren tijd, au! Dit terugzien is wel heel pijnlijk) Gelukkig weet ik dat het klimmetje vanaf hier best meevalt en daarna slecht afdalen richting finish. In mijn hoofd prent ik in: 10 minuten afzien dan is de klim voorbij en kun je gaan dalen, in elk geval deze positie vasthouden. Dit lukt, ik finish in 6:18:59, laatste stuk toch iets herpakt (36e herentijd).
Wat een tocht, zeker aanrader voor mensen die van hoogtemeters maken houden. Zowel naar boven als naar beneden kun je hier je lol op. Een aantal snelle afdalingen (van Gornergrat naar Riffelberg/Riffelalp), maar ook een paar zeer technische (Na Riffelalp richting Furi). De klimmen naar Sunnega en Gornergrat in het begin van de route kunnen je opbreken, lang, steil. Gelukkig als bonus de klim naar Schwarzee en natuurlijk de laatste richting Trift. Verder uiteraard prachtige uitzichten zoals eerder genoemd.