Diegenen die op de kalender kijken naar wanneer deze loop is geweest moet ik teleurstellen, ook mensen die een verhaal vol afzien en over berggraten balanceren verwachten moet ik teleurstellen. De Grimmsteig is een mooie, goed aangegeven wandelroute, centraal gelegen in Duitsland met referentie naar de sprookjes schrijvers gebroeders Grimm. De route voert door het Kaufunger Wald en over de hoogste heuvel in de omgeving, de Hoher Meissner van zo’n 720m. Info en gpx files zijn hier te vinden: http://www.grimmsteig.de/grimmsteig-tage/downloads
De Grimmsteig is bedoeld om in 5 dagetappes te lopen, ik neem aan dat dit is om nooit meer dan een km of 20 van bratwurst en schnitzel vandaan te zijn. Voor mij hoefde dit niet dus had ik bedacht dat, wanneer ik met daglicht zou vertrekken, net voor het donker weer binnen zou kunnen zijn.
Vorige week de zware rugzak omgehangen, onwetend van het feit dat je ook kunt lopen slechts voorzien van een Kitty flesje en wat strategisch geplaatste siliconen, om solo de 85km en 2300mD+ van de Grimmsteig te bedwingen. De auto geparkeerd in Wickenrode en vandaar meteen een redelijke klim, begon al goed dus met direct te moeten wandelen. De omgeving, getooid in herfstkleuren was erg mooi. Helaas wel erg nevelig en inderdaad na enkele uren begon het te regenen, regen die niet meer ophield tot nadat ik weer terug was. De route voert grotendeels door bos en over en langs glooiende velden, af en toe een enkel dorpje waar geen voorzieningen zijn. De enige plaats van betekenis waar je doorheen komt is Kaufungen, vanaf mijn startpunt was dit een 65km. Na een km of 50 begon ik toch wat trek te krijgen in iets hartigers dan koek en kwam gelukkig een soort van open hutje tegen. Hier mijn minibrandertje opgetuigd en een verkwikkend kopje soep genuttigd. De paden zijn overwegend onverhard en varieren van bospad tot onverharde landbouwverkeer paden. In het bos moet je soms zoeken naar de smalle paadjes, zeker na zonsondergang. Al met al toch wel een trailwaardig parkoers naar mijn mening.
De laatste uren in het donker veel noodgedwongen gewandeld, liever had ik iets sneller gelopen maar het lopen zonder nummer geeft ook wel een zekere rust. Nooit de behoefte hebben om een andere loper in te halen of voor te blijven is ook wel iets voor te zeggen. Een shirt of een stukje blik verdien je er niet mee, evenmin sprokkel je punten bij elkaar om een rondje om die berg in de Alpen te mogen lopen maar het geeft wel een voldaan gevoel wanneer je na een lange dag op jezelf aangewezen te zijn weer terugkomt op je uitgangspunt en in je achtergelaten auto kunt stappen.
Hoezeer mijn gedachten na afloop door een snelle thuisrit en een warme douche in beslag werden genomen, is wel te merken door het feit dat ik er pas na een km of 10 achter kwam dat ik mijn koplamp nog steeds op had. Niet alleen op, maar ook nog aan. Dit verklaarde ook meteen waarom ik al vond dat de auto koplampen zo weinig licht gaven. Ik zat mezelf daar een partijtje te verblinden. Wat de tegenliggers gedacht zullen hebben van die Hollander die met licht aan in zijn auto zat kan ik alleen maar raden.
Er zijn in dit gebied diverse mooie routes uitgezet en ook diverse lange afstand paden. Zeker een aanrader wat mij betreft.