9 augustus 20h45. Ik zit op de top van de 1130m hoge berg Städjan (Midden-Zweden) te genieten van een heerlijk avondzonnetje met een 360° uitzicht. Mijn trailmoment van 2015.
Natuurlijk waren mijn drie 100km trails (La Bouillonnante, Zugspitz Ultratrail en Ardennes Megatrail) eerder dit jaar ook alle drie helemaal fantastisch. Maar dit, dit is mijn moment! In de wijde omgeving is geen mens te bekennen. Een prachtige beklimming heeft mij naar deze top gebracht, met een km of 6 niet extreem lang, maar gewoon prachtig qua omgeving en parcours en vooral …. lekker rustig. De eerste 2 km vanuit Idre Fjall was een breed pad en daarna 4km lekker singletracken (als dat werkwoord nog niet bestaat, dan bestaat het nu).
En dan nu de beloning van het noestere klimwerk (al was de beklimming zelf eigenlijk ook al een beloning). De Städjan heeft een nog al een typische vorm en deze vorm maakt de aantrekkingskracht om deze berg te beklimmen dan ook onweerstaanbaar. Ook ik ben bezweken door deze aantrekkingskracht en daar ben ik enorm blij om, want nu kan ik even genieten van mijn moment van 2015. Niet heel lang, gewoon een minuut of tien, maar dat is voldoende. Gewoon tien minuten volledige stilte en een immens uitzicht, meer moet dat niet zijn.
Na nog een fotomomentje, pak ik mijn spullen en zet de afdaling in. Ik neem niet de zelfde route terug, maar via een mooie omweg over het plateau aan de voet van Städjan. Deze lus heeft een typisch Zweeds karakter: veel keien, lange loopplanken en waterpassages. Fantastisch! Mijn Salomon Speedcross 3, met hun sneldrogende vermogen, komen hier volledige tot hun recht.
Om 22h00 kom ik terug in mijn vakantiehuisje in Idre Fjall, nog net voor de invallende duisternis. Man, man, wat heb ik genoten van deze trip. En…ik heb mijn trailmoment van 2015 beleeft!
Erwin Deckers
